Week 3

De derde week (38)

Maandag 16 september

Maandag begon met een college over geluid. Het college ging echter meer over geluid in het algemeen dan over geluid bij filmen. Er werden wel een paar tips gegeven over waar je op moet letten als je geluid opneemt met filmen maar dit was het dan ook. Dit was jammer. We hadden er meer aan gehad als er voorbeelden van interessant geluid in films waren geweest, als inspiratie voor onze eigen film.

Na het college gingen we de oefening ‘audioportret’ doen. Het werken met het geluids apparaat was even wennen. Aangezien je zowel twee keer record kon indrukken en dan op stop kon drukken. Dan had je één geluidsopname. Als op pauze en play kon drukken, zodat het allemaal binnen een geluidsopname stond. Dit hebben we uiteindelijk door elkaar gebruikt. De werking van het apparaat was wel uitgelegd aan ons maar je merkt toch dat als je het apparaat zelf moet gebruiken, het anders is. Uiteindelijk ging het opnemen van de geluiden erg goed. We waren het al snel eens over welke geluiden en welk verhaal we wilden vertellen.

Aangezien we nog tijd over hadden voor de werkgroep, zijn we toen begonnen aan het maken van ons storyboard. Het storyboard in elkaar zetten was soms lastig. We zijn met zijn zessen en ieder heeft ideeën over welk shot het beste zou zijn om te gebruiken. Ook is het niet altijd makkelijk jouw idee voor een shot duidelijk over te brengen aan de anderen. Toch hebben we uiteindelijk over elk shot overeenstemming bereikt. Het deed ons ook meer nadenken over hoe we gebeurtenissen wilden laten zien.

Vervolgens gingen we naar de werkgroep waarin iedereen twee fragmenten uit films liet zien die interessant waren qua geluid. De presentaties waren erg handig. De fragmenten met geluiden brachten ons op ideeën voor het geluid in onze eigen fictie film. Het zorgde er ook voor dat we meer specifiek gingen nadenken over het geluid in onze film omdat we tot dan toe ons vooral hadden gefocust op het beeld. Vervolgens hebben we het script besproken. Chris hielp ons specifieker naar het script te kijken en gaf het advies het script uit te breiden. Hierdoor ontwikkelde ons idee voor de fictie film verder. Na de werkgroep hebben we ons storyboard afgemaakt. Tijdens de werkgroep hadden we nieuwe ideeën ontwikkeld voor het script maar het leek ons handiger eerst het storyboard af te maken. Zodat we in ieder geval het script een keer hadden vertaald in een storyboard.

Donderdag 19 september

Voor donderdag stond ‘uitzetten mise-en-scène en cameraposities’ op het programma. We hadden het gevoel dat we door het story board wisten waar we de camera wilden neerzette dus daar hebben we niet meer specifiek naar gekeken.

Over de mise-en-scène hebben we wel meer nagedacht. We hadden wel al een gezamenlijk visie over wat voor voorwerpen we ongeveer wilden gaan gebruiken maar de precieze details hadden we nog niet bepaald. Zo wisten we dat onze hoofdpersoon Julia een doosje met inhoudt, een spoor van iets en kaartjes met tekst moest vinden. We hadden echter nog niet bepaald wat de precieze inhoudt van het doosje moest zijn, wat voor spoor en wat er op de kaartjes moest staan (een foto of een afbeelding?). Ook kwamen we op nieuwe ideeën over waar we de kaartjes willen gaan plaatsen. Het blijkt dan toch lastig definitief te bepalen welk voorwerp het duidelijkste idee aan de kijker overbrengt. Je merkt wel dat door over zulke details na te denken, het script vanzelf verder ontwikkelt. Nieuwe ideeën komen over hoe gebeurtenissen precies moeten verlopen en welke shots je daarvoor wilt gebruiken.

Vervolgens gingen we naar de werkgroep. In de werkgroep bleek dat ons storyboard toch nog iets preciezer moest dan we in eerste instantie dachten. In ons storyboard hadden we meer aangegeven hoe we alles wilden gaan filmen, dan de precieze frames waarin we willen filmen. De eerste opzet heeft ons wel een overzicht op de shots gegeven. Chris heeft ons vervolgens geholpen, onze shots meer in relatie met elkaar te zien. We keken tot dan toe vooral naar welk shots het beste waren voor wat we op dat moment wilden laten zien. Zij liet ons zien meer nadenken over onze algemene visie voor de shots. Dus door eerst een eerste versie van een script en storyboard te maken en vervolgens deze steeds specifieker uit te werken, ontwikkeld de film vanzelf steeds verder.

Ten slotte hebben we alvast vooruit gekeken naar de volgende weken en een planning gemaakt van wat we wanneer willen gaan doen.