Week 1

De eerste week. (36)

Na het introducerende college Filmpraktijk op maandag (2 sep) hebben we in de werkgroep van Chris met elkaar kennis gemaakt. De eerste opdracht stond al op het schema: het maken van een berovings-scene. Na een korte introductie en het ‘voelen’ van de camera zijn we naar buiten gegaan voor het uitvoeren van de opdracht. Een beetje ongeregeld zijn we van slag gegaan met een vage functieverdeling. Tijdens het filmen hebben we ons allemaal bezig gehouden met hoe de shots eruit moesten zien. Alleen de acteurs (Tessa en Florianne) konden zich hier natuurlijk wat minder mee bemoeien (en ook de tassen bewaken moest een functie zijn..). Uiteindelijk hebben we zo’n twaalf shots gemaakt, waaronder een master shot. We hebben uitgeprobeerd hoe het statief werkte en dit is toch nog een redelijke klus om de camera steeds te verplaatsen. Ook het scherpstellen en andere functies gingen nog een beetje stroef (het ‘handje’ verscheen niet). Het was allemaal even testen hoe we de scene eruit wouden laten zien en hebben op deze manier afgesproken om voor het standpunt van het slachtoffer te kiezen. Uiteindelijk waren we redelijk tevreden met wat we gefilmd hadden.

Na het filmen zijn we gaan brainstormen over welke interpretatie we zouden willen geven aan onze toegewezen scene uit Love Actually. We zijn hier een uurtje mee bezig geweest en men ging steeds harder praten, totdat we al redelijk een gezamenlijke visie voor ogen hadden. Hieromheen hebben we nog wel de meest onmogelijke scenario’s bedacht om misschien wat elementen hieruit mee te kunnen nemen. De gezamenlijke visie is dan ook ontstaan uit verschillende elementen en scenario’s die op tafel werden gegooid. Hierbij valt te denken aan spanning, intertekstualiteit en het gebruik van de kaarten. Deze kaarten kwamen in elk scenario terug en vormen dan ook het hoofdelement van wat we uit de oorspronkelijke scene willen behouden.  

Als opdracht voor woensdag was het maken van een individuele scene-analyse. Thema’s die hieruit voortkwamen waren (zo gehoord) verraad en vriendschap. Het zijn elementen die we mee kunnen nemen in ons uiteindelijke plan voor de fictiefilm. Echter was het handiger geweest deze opdracht voor de brainstorm sessie te doen. Ook de aankomende opdracht om een eigen visie op de scene te geven met behulp van twee inspirerende films had eerder ingepland kunnen zijn (of dus de brainstorm sessie later). Aangezien we met de brainstorm sessie al een aardig idee hebben gekregen wat onze mogelijke visie en interpretatie kan zijn is het lastig om nu nog een geheel eigen idee voor te leggen. We beginnen namelijk niet meer bij nul. Maar wie weet brengt het wel heel veel inspirerende ideeën met zich mee en natuurlijk staat er nog niks vast!

Donderdag (5 sep) zijn we de gemaakte shots van afgelopen maandag gaan bekijken. Het was fijn om te zien hoe de fragmenten er op een groter scherm uitzien. We hebben duidelijk gezien dat we een bepaalde boodschap in het fragment missen. De gebeurtenis was zichtbaar, alleen ons eigen verhaal ontbrak hieraan. Ook konden de shots langer opgenomen worden i.p.v. korte opnames. De bespreking met Chris was hierbij fijn om met een nieuwe invalshoek te komen en hoe we meer verhaal in ons berovingsfilmpje konden krijgen. Door op papier te werken ontstond er een concretere visie van wat we hierna in de middag zouden gaan filmen. We hebben hierbij voor een ander perspectief gekozen, namelijk die van de dief. Tijdens het filmpje hebben we nog steeds geen vaste functie onder elkaar verdeeld zodat iedereen zou kunnen uitvinden wat hij/zij het leukst vind. Dit zou handig kunnen zijn voor de functieverdeling die hierna volgde: VLEKKENLOOS. Iedereen wist ongeveer wat hij wilde doen en de afwisseling bij de documentaire film zorgde dan ook voor een simpele verdeling waar iedereen zich in kon vinden. We hebben afgesproken de indeling als basis te nemen (en ons hier natuurlijk ook aan te houden), maar dat we ook allemaal inspraak kunnen hebben bij de andere functies zodat er een ‘uiterst’ gezamenlijk werk kan onstaan (ha-ha).