Week 4

Op maandag 23 september werd er in de werkgroep hoorcollege van Leontine Petit over productie speelfilm besproken. Daarnaast hebben we de voortgang van ons filmproject met Chris besproken en zijn we vervolgens met de groep aan de slag gegaan om de scriptie en storyboard aan te passen.

Storyboard heeft met mooie tekeningen van jasmijn zijn uiteindelijke vorm gekregen. En aan de hand van tips en aanwijzingen van Chris hebben we de breakdown, planning en plattegrond besproken en afgewerkt.

Verder werden er rekwisieten/benodigde voorwerpen geregeld. Op donderdag 26 september hebben we deze benodigdheden verder afgehandeld. Zoals gepland beginnen we volgende week maandag met opnames.

 

Week 3

De derde week (38)

Maandag 16 september

Maandag begon met een college over geluid. Het college ging echter meer over geluid in het algemeen dan over geluid bij filmen. Er werden wel een paar tips gegeven over waar je op moet letten als je geluid opneemt met filmen maar dit was het dan ook. Dit was jammer. We hadden er meer aan gehad als er voorbeelden van interessant geluid in films waren geweest, als inspiratie voor onze eigen film.

Na het college gingen we de oefening ‘audioportret’ doen. Het werken met het geluids apparaat was even wennen. Aangezien je zowel twee keer record kon indrukken en dan op stop kon drukken. Dan had je één geluidsopname. Als op pauze en play kon drukken, zodat het allemaal binnen een geluidsopname stond. Dit hebben we uiteindelijk door elkaar gebruikt. De werking van het apparaat was wel uitgelegd aan ons maar je merkt toch dat als je het apparaat zelf moet gebruiken, het anders is. Uiteindelijk ging het opnemen van de geluiden erg goed. We waren het al snel eens over welke geluiden en welk verhaal we wilden vertellen.

Aangezien we nog tijd over hadden voor de werkgroep, zijn we toen begonnen aan het maken van ons storyboard. Het storyboard in elkaar zetten was soms lastig. We zijn met zijn zessen en ieder heeft ideeën over welk shot het beste zou zijn om te gebruiken. Ook is het niet altijd makkelijk jouw idee voor een shot duidelijk over te brengen aan de anderen. Toch hebben we uiteindelijk over elk shot overeenstemming bereikt. Het deed ons ook meer nadenken over hoe we gebeurtenissen wilden laten zien.

Vervolgens gingen we naar de werkgroep waarin iedereen twee fragmenten uit films liet zien die interessant waren qua geluid. De presentaties waren erg handig. De fragmenten met geluiden brachten ons op ideeën voor het geluid in onze eigen fictie film. Het zorgde er ook voor dat we meer specifiek gingen nadenken over het geluid in onze film omdat we tot dan toe ons vooral hadden gefocust op het beeld. Vervolgens hebben we het script besproken. Chris hielp ons specifieker naar het script te kijken en gaf het advies het script uit te breiden. Hierdoor ontwikkelde ons idee voor de fictie film verder. Na de werkgroep hebben we ons storyboard afgemaakt. Tijdens de werkgroep hadden we nieuwe ideeën ontwikkeld voor het script maar het leek ons handiger eerst het storyboard af te maken. Zodat we in ieder geval het script een keer hadden vertaald in een storyboard.

Donderdag 19 september

Voor donderdag stond ‘uitzetten mise-en-scène en cameraposities’ op het programma. We hadden het gevoel dat we door het story board wisten waar we de camera wilden neerzette dus daar hebben we niet meer specifiek naar gekeken.

Over de mise-en-scène hebben we wel meer nagedacht. We hadden wel al een gezamenlijk visie over wat voor voorwerpen we ongeveer wilden gaan gebruiken maar de precieze details hadden we nog niet bepaald. Zo wisten we dat onze hoofdpersoon Julia een doosje met inhoudt, een spoor van iets en kaartjes met tekst moest vinden. We hadden echter nog niet bepaald wat de precieze inhoudt van het doosje moest zijn, wat voor spoor en wat er op de kaartjes moest staan (een foto of een afbeelding?). Ook kwamen we op nieuwe ideeën over waar we de kaartjes willen gaan plaatsen. Het blijkt dan toch lastig definitief te bepalen welk voorwerp het duidelijkste idee aan de kijker overbrengt. Je merkt wel dat door over zulke details na te denken, het script vanzelf verder ontwikkelt. Nieuwe ideeën komen over hoe gebeurtenissen precies moeten verlopen en welke shots je daarvoor wilt gebruiken.

Vervolgens gingen we naar de werkgroep. In de werkgroep bleek dat ons storyboard toch nog iets preciezer moest dan we in eerste instantie dachten. In ons storyboard hadden we meer aangegeven hoe we alles wilden gaan filmen, dan de precieze frames waarin we willen filmen. De eerste opzet heeft ons wel een overzicht op de shots gegeven. Chris heeft ons vervolgens geholpen, onze shots meer in relatie met elkaar te zien. We keken tot dan toe vooral naar welk shots het beste waren voor wat we op dat moment wilden laten zien. Zij liet ons zien meer nadenken over onze algemene visie voor de shots. Dus door eerst een eerste versie van een script en storyboard te maken en vervolgens deze steeds specifieker uit te werken, ontwikkeld de film vanzelf steeds verder.

Ten slotte hebben we alvast vooruit gekeken naar de volgende weken en een planning gemaakt van wat we wanneer willen gaan doen.

Week 2

De tweede week. (37)

Maandagochtend startte we de dag met een college dat werd gegeven door regisseur Erik de Bruyn. In dit college werd uitgelegd wat er zoal bij het regisseren van een film om de hoek komt kijken en vooral de verhalen over zijn eigen film ervaringen op de set waren erg interessant! Omdat we na het college nog een uur de tijd hadden voor onze werkgroep met Chris begon, zijn we nog met z’n allen bij elkaar gaan zitten en hebben we al het een en ander besproken over onze regievisie en de door ons gekozen scènes die ons hierbij zouden kunnen inspireren. Het viel ons een beetje tegen dat we, wat de regievisie betreft, opeens een heel stuk verder van huis bleken te zijn dan dat we van te voren dachten. Het bleek toch best lastig te zijn om met een team van zes personen tot een concreet plan te komen! Gelukkig hebben we ons plan een stuk beter kunnen uitwerken dankzij de hulp van Chris tijdens de werkgroep. Onze scène zal net als in Love actually (2006) drie personen volgen. Dit is persoon v (vrouw), m1 (man 1) en m2 (man 2). We hebben besloten dat v haar vriend m1 zal bedriegen door in te gaan op de schijnbare liefdesverklaring van m2. Dit loopt echter alles behalve romantisch af tussen v en m2. Ook hebben we ervoor gekozen om het als een romantisch drama te laten beginnen en het te laten veranderen in een thriller op de helft van ons fictie filmpje. Asja en Ibrahim hadden na de werkgroep een instructie voor camera en geluid en de rest van de groep heeft aan de shotlist van de scène van dag een en de regievisie gewerkt. Hierna zijn we nog met z’n allen bij elkaar gaan zitten en hebben we de vragen voor de regievisie verder uitgewerkt. 

Donderdagochtend begon met een werkgroep van Chris waarin we na het bespreken van de regievisie vooral het idee voor het script hebben uitgewerkt. We hadden het tot die ochtend namelijk nog maar nauwelijks over de opzet van het script gehad dus het was erg nuttig om nu een concreet verhaal/plan te komen. 

Hierna zijn we naar de ‘film afdeling’ gegaan en hebben we uitleg gekregen over het edit programma Premiere pro cc waar we ons filmpje in zullen gaan monteren. Aangezien het ons handiger leek om niet met z’n zessen achter de computer te gaan zitten hebben we de groep opgesplitst. Een groep richtte zich op het editen van de scène over de dief en de tas en de andere groep heeft de eerste opzet voor het script van het fictie filmpje geschreven. De edit groep was al na een uurtje klaar waardoor we op het laatst nog even met iedereen aan het script hebben kunnen werken! Dit ging gelukkig erg vlot en we zijn blij met het resultaat van onze eerste opzet!

Week 1

De eerste week. (36)

Na het introducerende college Filmpraktijk op maandag (2 sep) hebben we in de werkgroep van Chris met elkaar kennis gemaakt. De eerste opdracht stond al op het schema: het maken van een berovings-scene. Na een korte introductie en het ‘voelen’ van de camera zijn we naar buiten gegaan voor het uitvoeren van de opdracht. Een beetje ongeregeld zijn we van slag gegaan met een vage functieverdeling. Tijdens het filmen hebben we ons allemaal bezig gehouden met hoe de shots eruit moesten zien. Alleen de acteurs (Tessa en Florianne) konden zich hier natuurlijk wat minder mee bemoeien (en ook de tassen bewaken moest een functie zijn..). Uiteindelijk hebben we zo’n twaalf shots gemaakt, waaronder een master shot. We hebben uitgeprobeerd hoe het statief werkte en dit is toch nog een redelijke klus om de camera steeds te verplaatsen. Ook het scherpstellen en andere functies gingen nog een beetje stroef (het ‘handje’ verscheen niet). Het was allemaal even testen hoe we de scene eruit wouden laten zien en hebben op deze manier afgesproken om voor het standpunt van het slachtoffer te kiezen. Uiteindelijk waren we redelijk tevreden met wat we gefilmd hadden.

Na het filmen zijn we gaan brainstormen over welke interpretatie we zouden willen geven aan onze toegewezen scene uit Love Actually. We zijn hier een uurtje mee bezig geweest en men ging steeds harder praten, totdat we al redelijk een gezamenlijke visie voor ogen hadden. Hieromheen hebben we nog wel de meest onmogelijke scenario’s bedacht om misschien wat elementen hieruit mee te kunnen nemen. De gezamenlijke visie is dan ook ontstaan uit verschillende elementen en scenario’s die op tafel werden gegooid. Hierbij valt te denken aan spanning, intertekstualiteit en het gebruik van de kaarten. Deze kaarten kwamen in elk scenario terug en vormen dan ook het hoofdelement van wat we uit de oorspronkelijke scene willen behouden.  

Als opdracht voor woensdag was het maken van een individuele scene-analyse. Thema’s die hieruit voortkwamen waren (zo gehoord) verraad en vriendschap. Het zijn elementen die we mee kunnen nemen in ons uiteindelijke plan voor de fictiefilm. Echter was het handiger geweest deze opdracht voor de brainstorm sessie te doen. Ook de aankomende opdracht om een eigen visie op de scene te geven met behulp van twee inspirerende films had eerder ingepland kunnen zijn (of dus de brainstorm sessie later). Aangezien we met de brainstorm sessie al een aardig idee hebben gekregen wat onze mogelijke visie en interpretatie kan zijn is het lastig om nu nog een geheel eigen idee voor te leggen. We beginnen namelijk niet meer bij nul. Maar wie weet brengt het wel heel veel inspirerende ideeën met zich mee en natuurlijk staat er nog niks vast!

Donderdag (5 sep) zijn we de gemaakte shots van afgelopen maandag gaan bekijken. Het was fijn om te zien hoe de fragmenten er op een groter scherm uitzien. We hebben duidelijk gezien dat we een bepaalde boodschap in het fragment missen. De gebeurtenis was zichtbaar, alleen ons eigen verhaal ontbrak hieraan. Ook konden de shots langer opgenomen worden i.p.v. korte opnames. De bespreking met Chris was hierbij fijn om met een nieuwe invalshoek te komen en hoe we meer verhaal in ons berovingsfilmpje konden krijgen. Door op papier te werken ontstond er een concretere visie van wat we hierna in de middag zouden gaan filmen. We hebben hierbij voor een ander perspectief gekozen, namelijk die van de dief. Tijdens het filmpje hebben we nog steeds geen vaste functie onder elkaar verdeeld zodat iedereen zou kunnen uitvinden wat hij/zij het leukst vind. Dit zou handig kunnen zijn voor de functieverdeling die hierna volgde: VLEKKENLOOS. Iedereen wist ongeveer wat hij wilde doen en de afwisseling bij de documentaire film zorgde dan ook voor een simpele verdeling waar iedereen zich in kon vinden. We hebben afgesproken de indeling als basis te nemen (en ons hier natuurlijk ook aan te houden), maar dat we ook allemaal inspraak kunnen hebben bij de andere functies zodat er een ‘uiterst’ gezamenlijk werk kan onstaan (ha-ha).