14-11-2013
Vandaag zijn we begonnen met het monteren van de documentaire
en de poster voor de fictie film. Eerst hebben we met Chris besproken hoe we
het monteren het beste konden aanpakken.
Chris gaf ons het advies eerst een opzet te maken van wat we
precies voor verhaal wilde gaan vertellen in de documentaire. Ook zei ze dat
het handig zou zijn om eerst het geluid kloppend te maken en vervolgens de
beelden er bij te zoeken.
We zijn dan ook begonnen met het maken van een opzet. Het verhaal
van de documentaire willen we laten vertellen door Agnes via haar uitspraken. Daarom
zijn we gaan kijken naar fragmenten waarin Agnes thuis geïnterviewd werd en
andere stukken beeld waarvan we dachten dat ze misschien goede uitspraken van
Agnes bevatte. Bij elk fragment hebben we besproken welke stukken dialoog we
interessant vonden. Vervolgens hebben we besproken in welke volgorde we de
dialoog wilden gaan zetten en dus het verhaal gevormd. Het einde vonden we
lastig om nu al te bepalen. We denken dat dit tijdens de montage naar voren zal
komen. Het was prettig om eerst een opzet te maken. Hierdoor konden we naar
specifieke uitspraken in de fragmenten zoeken, zonder de gehele film uit het
oog te verliezen.
Met het zoeken naar goede uitspraken van Agnes was de
spotlijst erg handig. Het gaf ons een handig overzicht van de fragmenten en wat
ze inhielden. Chris had ons het advies gegeven eerst het geluid van de film te
doen en daarna pas de beelden. Maar aangezien we bij sommige beelden van Agnes
wel het geluid synchroon wouden houden met de beelden en bij andere niet, bleek
het handiger te zijn tijdens het monteren het beeld en geluid samen te bepalen.
Met het kijken van de fragmenten kwam al snel naar boven wat we gefilmd hadden.
Het was handig dat Robin en ik (Tessa) bij de opnames bij Agnes thuis aanwezig
zijn geweest en dat wij nu samen met Ibrahim de montage doen. Doordat Robin regisseur
was en ik geluidsvrouw, wisten we van veel fragmenten wat er in gebeurde en of
het geluid en beeld toen goed was of niet. Het was wel weer even wennen aan het
programma. Aan het begin van het semester hebben we wel uitleg over de werking
van het programma gekregen. De algemene functies wisten we dan ook nog wel maar
we waren bijvoorbeeld vergeten hoe het beeld van het geluid los te koppelen was.
Tijdens het zoeken naar uitspraken was het fijn dat het zulke lange fragmenten
waren zodat je uit één fragment veel bruikbare dialoog kon halen en je niet
telkens naar het volgende fragment hoefde te gaan.
Met het samenvoegen van uitspraken merkten we dat in een
uitspraak van Agnes vaak te horen is dat ze reageert op een vraag die wij
gesteld hebben. Ook hoor je Robin en Jasmijn vragen stellen. We willen echter proberen
niet in de documentaire aanwezig te zijn. Ook vertelt ze tussen uitspraken die
we willen hebben, dingen die we niet willen gebruiken in de documentaire. Om
haar toch één ononderbroken verhaal te laten vertellen, zijn we er achter
gekomen dat dit erg veel knip en plak werk zal vergen. Tijdens het knippen en
plakken van de uitspraken was het handig dat Asja ook in de montageruimte aan
de fictie poster zat te werken. Na vele keren het zelfde stukje geluid op
verschillende manieren bewerkt te hebben was het namelijk moeilijk objectief te
luisteren naar of het goed klonk. Dan is het handig er iemand bij te hebben die
het geluid voor de eerste keer hoort en er niet mee bezig is geweest. Ook was
het weer handig voor Asja dat we haar soms konden helpen bij keuzes voor de
poster.
Op een gegeven moment was het eerste stuk van de
documentaire qua geluid en beeld in elkaar gezet en de fictie poster klaar.
Toen hebben we besloten op te houden. Iedereen was tevreden over wat we gedaan
hadden en het eerste stuk was afgerond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten